Δεν ξεχνώ ...

«Στις 19 Μαΐου, οι Τούρκοι γιορτάζουν το θάνατο του Ελληνισμού του Πόντου και καμαρώνουν για τα εγκλήματα του Κεμάλ».

Δεν ξεχνώ !!!

Ο σφαγέας των Ελλήνων  

Αυτός έδωσε τη διαταγή: «Εξοντώστε τους Έλληνες!»

Εγωπαθής, μεγαλομανής, μέθυσος που αρεσκόταν να τον αποκαλούν: Ατατούρκ, Γαζή και … Γκρίζο λύκο!

     Το Μάη του 1919 στον Πόντο, η είδηση ότι ο Ελληνικός Στρατός αποβιβάζεται στη Σμύρνη σκορπά τον ενθουσιασμό στους υπόδουλους Έλληνας που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Τα μάτια τους είναι στραμμένα στη θάλασσα.

     Αλλά αντί να δουν εκείνο το πρωινό της 19ης Μαΐου να ξεπροβάλουν Ελληνικά πολεμικά πλοία, είδαν να μπαίνει στο λιμάνι της Σαμψούντας ένα εμπορικό, που φέρνει τον άνθρωπο που θα αποβεί μοιραίος για τον ελληνισμό της Ανατολής. Στην αποβάθρα τον υποδέχονται μουσουλμάνοι που τον χειροκροτούν και ζητωκραυγάζουν ξέφρενα.

    Στο μεγάλο ξενοδοχείο της πόλης, εκφωνεί φλογερό λόγο και ξυπνά το μίσος εναντίον των Ελλήνων. ΄Οση ώρα μιλάει, τους προτρέπει «να τους εξοντώσουν με κάθε τρόπο». Και για να εξάψει περισσότερο τον εθνικισμό τους, τούς λέει: «Να έχετε κατά νου, μονάχα, τον πλούτο που έχουν οι γκιαούρηδες στην πόλη σας και να σκεφτόσαστε ότι, μόλις τους βγάλετε από τη μέση, όλα αυτά θα γίνουν δικά σας!»

     Και τρείς μέρες μετά, στο γειτονικό Καβάκ λέει: «Σκοτώστε κάθε μη Μουσουλμάνο! Σκοτώστε, αλλά μόνο στα κρυφά. Αργότερα θα δράσουμε φανερά, στο φώς της μέρας!»

     Αυτό ήταν το ξεκίνημα του Μουσταφά Κεμάλ και η μοίρα έδειξε με το ματωμένο της δάχτυλο τον ελληνικό χριστιανικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας. Κι αυτό το γεγονός γιορτάζει την Τετάρτη 19 Μαΐου όλη η Τουρκία.

    Ο Μουσταφά Κεμάλ, ήταν γεννημένος ηγέτης. Ξεπήδησε αιφνίδια μέσα από τον λαό του και ξεπέρασε τα μέτρα του. Δεν ήταν μόνο που συνέλαβε την εθνικιστική ιδέα, είχε και τις ικανότητες να συνεγείρει τα πλήθη να αναμοχλεύει τα πάθη και να εκμεταλλεύεται δυνάμεις και αδυναμίες του Τουρκικού λαού: τον φανατισμό, την καχυποψία, την μοιρολατρία, τον μεγαλοϊδεατισμό. Η πρώτη ομιλία του στη Σαμψούντα ήταν γεμάτη συνθήματα μισαλλοδοξίας και εχθρότητας προς τους Έλληνες.

     Η μέχρι μεγαλομανίας εγωπάθειά του, αποδεικνύεται από τα ονόματα που είχε δώσει στον εαυτό του! Το μοναδικό πραγματικό του όνομα ήταν Μουσταφά. Τα άλλα ήταν δικής του επιλογής και σημαίνουν: Κεμάλ= ο ιδεώδης. Ατατούρκ = ο πατέρας των Τούρκων. Γαζής = ο ιερός πολεμιστής που είχε προορισμό να μάχεται κατά των Ελλήνων, ενώ για τη στρατιωτική του δράση, τού άρεσε να τον αποκαλούν «γκρίζο λύκο!».

    Υπήρξε, αναμφίβολα ο μεγαλύτερος σφαγεύς των Ελλήνων. Κατά τον παλιό καθηγητή Νικ. Τομαδάκη «ήταν μέθυσος, αλλά όπως έλεγαν και ανώμαλος. Μεθούσε κάθε βράδυ, χόρευε και πέθανε στα 58 του από κίρρωση του ήπατος. Είχε επιβάλει στυγνή δικτατορία στην Τουρκία, με το κόμμα του Ινονού και Βουλή χωρίς αντιπολίτευση. Έτσι έκανε τις μεταρρυθμίσεις που συγκίνησαν τους Ευρωπαίους».

    Το πρόγραμμά του στηριζόταν: α) Στον εκτουρκισμό όλων των μουσουλμανικών φυλών που αποτελούσαν την πλειοψηφία της αυτοκρατορίας. Επι 13 εκατ. τα 5 ήταν Τούρκοι, τα 3 Κούρδοι, τα 2 Έλληνες, ενώ υπήρχαν Αρμένιοι, Λαζοί και διάφορες άλλες εθνότητες που απαγόρευε να γράφεται και να μιλιέται η γλώσσα τους. β) να μην ξαναπατήσει Έλληνας στην Τουρκία, δι’ εποικισμού ή μεταναστεύσεως και γ) να εξαναγκαστούν να εγκαταλείψουν την χώρα με βαριές φορολογίες.

    Αυτός έδωσε την διαταγή να πυρποληθεί η Σμύρνη και να εξολοθρευτεί ο πληθυσμός της και αυτός ήταν προσωπικά υπεύθυνος για τις κατ’ εντολήν του σφαγές των Ποντίων. Ο Τοπάλ Οσμάν που έπνιξε τον Πόντο στο αίμα και την φρίκη, ήταν όργανό του και ο Νουρεντίν πασάς είχε διαταγή, κάθε στρατιώτης του να σκοτώνει τουλάχιστον δυο Έλληνες…

     « Η ιστορία της Τουρκίας – έλεγε ο Αμερικανός διπλωμάτης Τζώρτζ Χόρτον – είναι κηλιδωμένη με αίμα, με κτηνωδίες, ακόλαστες φρικαλεότητες, βασανιστήρια κι εκτελέσεις σε βάρος αμάχων και αόπλων…»
     Και ο διάσημος αμερικανός δημοσιογράφος Γκίμπονς έγραψε στον «Μηνύτορα» της Βοστόνης: « Είδα με τα μάτια μου στην πεδιάδα της Μαλάτειας, σημαντικό μέρος αυτής στρωμένο με πτώματα ελλήνων!… Από τις 25.000 Έλληνες της Τραπεζούντος που εξορίστηκαν, απέμειναν ελάχιστοι… Ο Χριστιανικός πληθυσμός έσβησε!…»
     Η Σοφία Κυνηγοπούλου γεννήθηκε το 1905 στην Κερασούντα και αφηγήθηκε, πριν πεθάνει στα Κομνηνά Ξάνθης, τις τραγικές στιγμές που έζησε: « Όταν μάθαμε ότι ο Κεμάλ με τους Τσέτες κρεμούσαν στην Σαμψούντα δικούς μας, φοβηθήκαμε. Γρήγορα όμως ήρθαν και στο χωριό μας. Μας μάζεψαν όλους και μας κλείσανε μέσα στην εκκλησιά. Αφού κλέψανε τα σπίτια μας, έφεραν καλαμποκόφυλλα, βάλανε φωτιά για να μας κάψουν ζωντανούς. Η μάνα μου μπρος στον κίνδυνο έσπασε το παράθυρο της εκκλησιάς κι αρχίσαμε να διαφεύγουμε στο κοντινό δάσος. Όταν οι Τσέτες το κατάλαβαν, έπιασαν τη μάνα μου και τη σκότωσαν. Οι μισοί που δεν πρόλαβαν να βγούν κάηκαν ζωντανοί… Μετά οι Τσέτες φόρτωσαν τα πράγματα μας στα άλογα και καθώς έφευγαν τραγουδούσαν: «Ζήτω Κεμάλ, Ζήτω, έδιωξες τους γκιαούρηδες κ.λ.π.»

Αναδημοσίευση: akontogiannidis@yahoo.gr  Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 16/5/2010